İsmini bilmezdim, fakat tanırdım:
Ne yosma bir çiçek takışı vardı!
Kızıl saçlarını ateş sanırdım:
Güneş nuru gibi yakışı vardı.

Öyledir gün şafak söktüğü zaman,
Göllere gölgeler düştüğü zaman,
Saçını çözüp de döktüğü zaman,
Dalga dalga düşük akışı vardı.

Hüsnünde bir eda var ki asiydi.
Beni harap eden o edasıydı;
Sevdalı gönlümün aşinasıydı,
Yüzüme bir şirin bakışı vardı.

Rıza Tevfik Bölükbaşı