13 Eylül 2021, 14:55
|
#1 |
ad ASTRA per ASPERA  |  Ben Seversem (Şiir) - Gülümse
BEN SEVERSEM”
Ben seversem nasıl severim bilir misin?
Yaz gününde tufan olurum kimi zaman,
Kışın ortasında mis kokulu bahar dalı bazen
Ben seversem ezberleri bozarım
Unuttururum sana tüm hatırladıklarını…
Ben seversem nasıl severim bilir misin?
Aklı başında adamı deli eder,
Deliyi tımarhanelik
Baş belasından hallice değil
Belanın kendisi gibi severim
Kapattırırım sana zihnindeki tüm ışıkları…
Ben seversem nasıl severim bilir misin?
Ellerim dokunur sadece
Ama sen yüreğimi hissedersin derinlerinde
Gözlerimdeki masum gülüşe kanar da
Hesaplayamazsın içimdeki har büyüyünce yapacaklarımı…
Ben seversem nasıl severim bilir misin?
Kimi zaman kara bir gece gibi üstünde hissedersin ağırlığımı
Ve kimi zaman da bir kuşun uçuşu misali
Kanatlı hissedersin tüm varlığını
İşte bazen öyle gözü karayım
Bazen de görürsün gözlerimdeki utangaçlığı
Ben seversem daldan düşen yaprak gibi
Veda ede ede yine de severim seni
Ve bazen de sevgim andırır
Denizin hırçın dalgalarına rağmen
Hep orada kalan keskin kayalıkları
Ben seversem acıyı tatlı diye yersin
Zehri şerbet diye içersin
Cehennemimde bir çıra olur yanarsın da
Aşkımın cennetinin tek anı için
Zehre de, acıya da, cehenneme de eyvallah der
Sararsın etrafıma kollarını...
Çünkü bilirsin cennetimin ab-ı hayat ırmağını
Ve ben seversem bir daha aşk demem,
Sadece ama sadece sen derim… Sen….
Ve sen benimle baştan öğrenirsin
Aşk denilen üç harfli sonsuzluğun
Tüm anlattıklarını ve anlatacaklarını…
|
|
| |