** u m u t **
Çevremizde ne kadar çok ses var… renkli renksiz uğultu gibi kulaklarımızı sağır etmiş, yerli yersiz ne çok kalabalık sarmış etrafımızı. Pusulamızı şaşırmışız.
Ne çok resimler birikmiş beyinlerimizde…
Güzel ve aynı zamanda çirkinlikler, pişman olduğumuz ve görmekten bıktığımız, artık silinmeye yüz tutmuş ne çok gereksiz resimler.
Yüreklerimize ağır gelen, bedenlerimize yüklenmiş dertler.
Ne kadar silkelensek kurtulamıyoruz…
Sanki Hamal gibi taşımaya mahkum edilmişiz…
belkide günahlarımızı bedelini ödüyoruz.
Kalbimiz artık bu yükü taşıyamaz olmuş, dayanamıyor artık bu acıya…
direncini kaybediyor,
hevesini kaybediyor…
benliğini kaybediyor…
Bir parça umuda hasret, bir parça mutluluğa sarılmak… öyle sıkı tutunmak ki asla bırakmamak.
Bir Umut ki gökyüzü en saf en temiz haliyle sonsuz maviliğe kapılıp süzülmek istiyorum… mavinin huzuruna sığınmak istiyorum..
Bekliyoruz, sabırla umutla.
Bugün karanlığa teslim olduk, ama yarın güneş tekrar doğacak.
________________
~~ Bazen sevinince Annem gibi,
Rengarenk reçeller dizerim kalbimin raflarına ~~
|