Kalbimin en derin köşesinden sesleniyorum sana
bir mum ışığında...

Gözyaşlarımın dinmediği acı günümde
haykırıyorum sana...

Bir kor ateş gibi yanarken hasretinden
en derin kuyulardan
sesleniyorum sana...

Duyuyor musun sahiden beni
ömrümün en anlamlı baharı?

Şimdi derin hüzündeyim sensiz,
kayboluyorum yokluğunda...

Oysa birgüneş gibi doğmuştun sen;
Dünyama...
Hayallerime...
Ömrüme...

Duy haykırışlarımı, hisset sana olan derin özlemimi
her sabah yeniden cihana gözümü açtığımda
yeniden göreyim yanımda seni, yeniden güneş gibi doğ ömrüme
ey can parem...