Susun..
Dört bir yandan kanayan bedenime tuz bassamda hissetmiyorum artık.Öylesine canımı yaktılarki anlatsamda anlayamazsınız,anlamak istemezsiniz,dinlemezsiniz belkide.
Ben tamamlanması mümkün olmayan bir hayatın ta kendisiyim.En dipte vede en geride.Sonbahar gibi yalnız,
bir cesetten farksız.
Sahi siz hiç yarım kaldınızmı?
Bu soruyu ilk kendime sorduğumda, hiç tamamlanmadığımı o an anladım.Göğsüm ortadan ikiye bölündü.Söküp atamadığım bir kalbin rehinesiydim artık.Kaç yerden kırılsamda aldırış etmedim ve o günden sonrada hissetmedim.
Sadece alıştım.
İnsan alışıyor bazen.
Ve şimdi;
Bir yanım eksik, bir yanım karanlık. Tamamlanmamış bir hayatın son hali.