biz hoşnutsuzluğu sevdik
Ruhum ahenkle dans ediyor bedenimle ..
Yorgunuz seninle geçen zamanın sürecinde,* bezginlik hissi yaratmış!* organların, güçsüz ve yavaş şekilde çalıştığını hissediyorsun ..
Kalp atışını gece uyurken duyuyor musun ?
Nasılda usulca atıyor, duyumsuyorsun odaklanmış şekilde sadece dinliyorsun ..
Gözünü kapattığında, tüm yaşantıların geliyor aklına ..
Ahh ! O çılgınca yaşadığın hızlıca akıp giden senelerin canlandı gözlerin önünde
Hafifce gülümsediğin anıların aklına gelişleri bi an içinde hoşnutluk oluştu..
Keşke "şuan o zamanda olsam" dediğiniz
seneleriniz , aklınızın içinde kurcalar gibi tetiklemiyor değil..
Aldığın kadar nefes mi ?
Yorgunuz !
Düşüncelerin esir olduğu zamanda yaşıyoruz, içimi sürekli kemirdeyen bir fare var sanki.. beni yiyip bitiren olması gerekirken fikirlerin farklı boyutta ilerlemesi hiç hoş olmuyor halbuki !
Hoşnutsuzluk kadar iğrenç bir durum yok insanı mutsuzluğa iten!
Oysaki hoşnutsuzluğa yol verip, o yoldan devam ettik..
Kendimiz izin verdik olumsuz olan tüm mevzuları yaşamaya!
Hakkedilmeyen mutsuz durumları kendimize bastırdık, yaşamaya mecburmuş gibi hayatımıza hapsettik..
Mutluluğu aralayan penceremizi , yarı açık şekilde bıraktık
Mutsuzluğu yaşamayı daha çok sevdik !
Her bir duygu seli birbirine bağlıyor, çözülmeyen halat şeklinde kördüğüm oluşuyor, çözülmesi kolay olan bir ip bağı olmasına rağmen.
Hayatı zorlaştıran insanlar mı kendimiz mi bilmiyorum ama hayat kolay iken zorlaştırmanın kendimize haksız olduğunu düşünmüyor değilim...
Belki de kolay olan durumları sevmediğimdendir , beni zora iten mevzular...
Sevgili insanlar ;
"sessizce gelin , sessizce gidin"
#düşünceleriminesirisin
|