Çok anlamlı bir konuya değindiğiniz için en başta teşekkürü bir borç bilirim sevgili
@[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]
. Ben başımdan geçenleri anlatmak istiyorum. Sokak hayvanlarından sahiplendiğim bir kedim ismi Paçoz. Birçok arkadaşım tanıdı onu sanal ortamda bile. Gayet kibar ve düşünceli bir hayvan. Hayvan demeye bile gönlüm razı olmuyor çünkü insanlardan daha nazik ve şefkatli. Ben onu eve kapatmıyorum özgürce dolaşıp istediği vakitte evine geliyor. Aşılarını yaptırdım. Geçenlerde sokak çatışmasında yaralanmıştı ayağını bir türlü yere basamıyordu veterinerine telefon açtım bende röntgen cihazı yok büyük hayvan hastanesi var oraya götürün dedi. Orayı aradım hemen bana masraf listesi çıkardılar k bu benim altından kalkamayacağım bir meblağdı. Çaresiz ne yapacağım derken belediyenin hayvan koruma merkezine başvurun orada her türlü muayene ve müdahaleyi yapıyorlar dedi veteriner. Hemen aradım bana biz onu alıp tedavi edersek size tekrar geri veremeyiz dediler. Bu saçma bir uygulama hayvan sokak hayvanı özgürce dolaşıyor soğuk havalarda sıcak bir yer ve yiyecek yemek veriyorum diye onun sahibi mi oluyorum. Bu canlı bir mahluk mal değil ki. istemedende olsa paçozun sağlığı için kabul ettim. onu barınağa teslim ettim ama içim rahat değildi.sabaha kadar uyumadan sabahı zor ettim hemen telefon açtım sağlığını öğrenmek için karantinaya aldık iğne yapıldı durumu iyi kontrol altında dediler.İnternette barınaklarla ilgili biçok kötü haber var onlar beni iyice üzdü atladım arabaya onu yerinde görmeye gittim. bana göstermediler bi türlü gözlemde olduğunu yanına dışardan kimsenin alınmadığını söylediler. beklerim dedim bu bekleyiş saatlerce sürdü veteriner hekim gelene kadar veterinerle konuştum muayenede ayağında kırık görmediğini antibiyotik iğne yaptığını dört güne diğer hayvanların yanına geçeceğini söyledi. Bu arada da hayvanların bakıldığı yeri gezdim 300 e yakın köpek ve 25 kadar kedi vardı barınakta. yerleri temiz ve korunaklıydı kedilerin evinde yerden ısıtma vardı.içim biraz rahat etsede dört gün sonra hemen gittim oğlum çok zayıflamıştı korkudan girdiği köşeden çıkamıyordu beni görüp sadece acı acı miyavladı .yalvar yakar onu bana vermelerine zor ikna ettim . Bunun yasalara aykırı olduğunu sahibine veremeyeceklerini söyledilerse de ben o kadar ayak diredim ki vermek zorunda kaldılar. Korkak bir kediydi hasta olurdu yemeden içmeden de kesilmişti. Eve getirdim bir hafta sonra çok ağır hastalık belirtileri belirmeye başladı. ağır bir grip gibi başladı öksürük yüksek ateş yemeden içmeden kesilme.Veterinere götürdüğümde zatürre olduğunu yüzde elli şansı bile olmadığını öğrendim. Paçoz orada diğer hasta hayvanların yanında gözetime alınmıştı ve hastalık kapmıştı. Günlerce süren ilaç ve özenli bakımla iyileşti. Ben olmasam orada ölecekti. Buna eminim.Her ne kadar iyi bakılsa da hayvanlara barınaklar hastalık kaynıyor. Sevgi ve ilgiden mahrumlar. Toplama kampı gibi sıkış tepiş bir hayat. Hayvanlara mutlaka doğal ortamlarına yakın yerlerde bakılmalı. Hasta hayvanların tedavisinde ücret devlete ait olmalı. yada bu konuda bir yardımlaşma fonu açılmalı. Onlar can dilsiz masum canlar hepsi. Lütfen onlara karşı merhametli olalım yiyecek bulmakta sıkıntı çekiyorlar zaman zaman su bile bulamıyorlar bir kap yiyecek ve bir kap suyu esirgemeyelim onlardan. Daha çok şeyler yazacağım ama vaktinizi almak istemiyorum. Selam ve sevgi ile