halk dilinde her an kendi menfaatini gözeten, her firsati lehine değerlendiren insana denir aslinda karaktersiz diye.
yaptigi her tavrin ya da her yanlis hareketin yanlis olduğunun çoğu zaman farkinda degillerdir. basitlesir, küçülür, açık bulur, alay eder
ve yüzsüzlesebilirler. buna çukur insan betimlemesi de getirilmistir çoğu zaman. bir kisilik/karakter bozuklugudur.
bana göre de yapay insandır bunlari yapanlar,

bu tür tavir sergileyenlerin tümünü ayni kategorinin içinde degerlendirmek de hos degildir aslinda. çünkü bunun için apayrı bir durum degerlendirilmesi yapilmasi gerekir.

fakat günümüzde bu tür davranis sergileyenler oyle çoğaldı ki bir nevi normallesti bile denilebilir. belki de çağın hastalığıdır bu kimbilir.
insanlarin iyi bir karakterinin oldugunu ben, beni dinleyenden ve devamında duyandan anlarım. çünkü karşındakini dinlemek ve duymak,
sağlam bir karakteri getirir. seni dinleyen, duyan ve anlamaya çalışan da karaktersizlik örneği çok az görülür.

yüreğinize sağlık, her bir satırına yüzlerce satır yazabilirdim öyle dolmuşum demekki.