BİLMİYORUM diyecekler, senin dediğin gibi…
Ben biliyorum oysa, oysa sende biliyordun.
Hep bildin zaten.
Ama öyle olmadın.
Ama artık sen de biliyorsun, biliyorsun ki,
en azından bir kez gerçekten sevilme şansın vardı ve sen bu şansını aslında gerçek
olarak ne olduğunu kendinin de bilmediğin bir takım kuralların ile yok etmeye çalıştın.
Ve biliyorsun ki, sevgi paylaşılınca güzeldir ve sen SEVGİYİ paylaşmayı bilemedin.
Ve sana söylemek istediğim;
"Benim içimdeki sevgi en azından ben bitene kadar hiç bitmeyecek. "
Şimdi sana hayatında gereksinme duyduğunda hatırlayacağın bazı tavsiyelerim olacak:
Her zaman gönlünce yaşa.
Doğru bildiğin insanı bul ve onunla birlikte olduğun anı doyasıya yaşa...
Belki bu ben veya bir başkası olabilir, hiç fark etmez.
Bilmelisin ki, her anın onunla birlikte olmayacak, içinde ona karşı dayanılmaz bir özlem
hissedeceksin ama unutma ki daimi birliktelik zaman içinde sevgiyi yok eder,
insanda değişik duyguların oluşmasına sebep olur.
Ama özlemler sevgiyi doruğa çıkarır.
Ve ayrıca bu dostunu sakın unutma.
Bil ki unutulmayı hiç sevmem.
Ve bil ki kurallarım vardır, herkes buna uymak zorundadır.
-Dostlarım benden önce ölemezler,
-Dostlarım benden çok üzülemezler,
-Dostlarım benden çok sevemezler,
-Ve dostlarımı kimse benden çok sevemez.
Artık, bütün bunları bilerek ve kabul ederek beni istiyorsan;
BENİM GENE DOSTUMSUN...........
Yaşa bu hayatı sevdiğim, limon gibi sömürerek,
tüm ekşiliğine rağmen tadını alarak yaşa.