Gece karanlığında esen soğuk bir rüzgar habercisi olur, aydınlığın getireceği elemin. Ve Güneş, usulca sarılmaya başlar katran karası gecenin boynuna. Yüzünü göstermeye utanarak, kara bulutların arkasından. Uzun ve sessiz bir koridorda, dizleri üstünde bekleyen baba... Salı günü bile isyan etti Çarşamba'ya bağlandığına. Gecenin bıraktığı soğuk, hala koridorda dolaşıyor. Zaten böyle şeyler ancak bir Çarşamba günü geliyor insanın başına. Ne güzel bir haftaya başlama umudu var, ne de umudumuzun bir Çarşamba günü biteceğinden haberimiz. Belki de kederimizin kahrını yükleyecek başka günümüz olmadığından. Hala ısınamadığım Çarşamba...