Çay içerken üzerine çıkan çöplerini gelecek olan misafirlere yorardık...
Çöp uzunsa uzun boylu, kısa ise kısa boylu, şişman misafir gelecekti, çöpü ağzımızda çiğner sertse erkek yumuşaksa kadın misafir gelecek derdik ve o gün misafir gelirdi de.
O günlerde misafİr çat kapı gelirdi, bilirdi ki zaten gideceği hanede beklenirdi.... bizi mutlu eden çay çöplerini de insanlığı da çat kapı misafiri de unuttuk akrabaya bile çat kapı gidilmez oldu, zaten çayın tadı da kaçtı, çünkü çay kalabalığı sever, yalnız içilmezdi,....
ÇAY KOYDUM GEL...
Bu söze hasret kaldık...