Tekil Mesaj gösterimi
Alt 15 Nisan 2021, 14:51   #10
Siyah
Özel Üye
Siyah - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Alıntı:
KuzenKit Nickli Üyeden Alıntı Mesajı göster
çocukları korumak için, uzaktan eğitim..
Ev hanımlarına kısıtlama..
Belirli bir yasa sokağa çıkma yasağı..
Çalışanlara Kaymakamliktan özel izin işe devam..

Cocuklar okula gitse, bu pandemi de okul mu olur?
Kısıtlama olmasa, millet sokaklarda nerde kaldi onlem?
Fabrikalar durdurulsa, ac kaldik simdi napalim?


Kafam karıştı.. Konu neydi?
Güzel özet.
Pandemi salgınında geçmişe gittiğimizde benzeri durumların yaşandığını ve belli sürelerde çözüme kavuşturulabildiğini gözlemliyoruz.

Sağlıkçı değiliz ama aptalda değiliz. @[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...] 'in özetlemiş olduğu gibi, belli bir zümreye yasak koyup, o zümreyle birebir temas halinde yaşamını sürdüren insanları serbest kılarak nasıl çözüme ulaşılabilir ki? Bu kadar uzun bir süreçte insanlar ne kadar en yakınlariyla sosyal mesafe, maske kurallarını uygulayabilirdi? 2+2=4 bu çok açıktı.

Bence en kuvvetli önlem tam kapanmaydı fakat ekonomik boyutu düşünürsek bu mümkün olmadı(!)
Çok farklı ve hayati olmayan projelere milyonlarca bütçe ayırilabiliyorken vatandaşa mı ayrılamıyordu(?)
Yorum sizin.

Dış politikadan bağımsız, ranttan bağımsız, parasal çıkarlardan bağımsız, insan odaklı düşünebilirsek Dünya olarak birkaç ayda kolayca atlatabileceğimiz bir salgın, ikinci yılında.

Çeşitli komplolar uydurmayı ihmal etmedik tabi.
a) Nüfusu azaltmaya çalışıyorlar.
b) Yaşlıları öldürmeye çalışıyorlar.
ab1) Biyolojik silah bu!
ab2) Çin, ekonomiyi bitirmeye çalışıyor!
c) İslami düzgün yaşamadığımız için böyle oluyor.
d) Doğa intikam alıyor.

Bilim, bilim, bilim.
Başka yolu yok.
İyi forumlar.

________________


Dörtnala gelip Uzak Asya'dan
Akdeniz'e bir kısrak başı gibi uzanan
bu memleket bizim.
Bilekler kan içinde, dişler kenetli, ayaklar çıplak
ve ipek bir halıya benzeyen toprak,
bu cehennem, bu cennet bizim.
Kapansın el kapıları, bir daha açılmasın,
yok edin insanın insana kulluğunu,
bu davet bizim....
Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür
ve bir orman gibi kardeşçesine,
bu hasret bizim...
Nâzım HİKMET