| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | Bir insanın yokluğunun boşluğu daha nasıl dolar bilmiyorum. Dolacagini da asla zannetmiyorum. Hayatımızdan gidişiyle oluşan o boşluk hep kalıyor. En ufak şeyler bile hatırlatıyor kimi zaman. Bir şarkı , bir eşya...
En yakınlarından birini toprağa vermiş biri olarak seni çok iyi anlıyorum. Bazen yokluğuna alıştım diye kendime kızıyorum , nankör hissediyorum ama sanırım insanın doğası bu. Hiç unutmuyor fakat bir süre sonra gerçekten öldüğünü idrak edip alışmaya başlama sürecine giriyor.
Basın sağolsun canımın içi..
İyi ki doğdun canımın içi'nin annesi ve eminim ki böyle bir evlat bıraktığın için kendinle gurur duyuyorsundur.Mekanin cennet olsun...
________________ 𝑪𝒊𝒌𝒂𝒓 𝒊𝒍𝒊𝒔𝒌𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 , 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 𝒎𝒊𝒅𝒆𝒎𝒊 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓 ۰۪۫.۪۫۰𝓟𝓱𝓸𝓮𝓷𝓲𝔁۰۪۫.۪۫۰ |