Bu dünyaya ait değilim ben
Bu dünyaya ait olmadığıma yemin edebilirim fakat asla kanıtlayamam.
Çok kafa yorarım örneğin biriyle konuşurken "kırılır mı acaba bana" diye. Çünkü bir insanı kırmak, üzmek en son isteyeceğim şey şu hayatta.
Zor vazgeçerim mesela.
Ya da bir insanı seversem çok deli severim. Sürekli sevdiğimi söyler,hissettiririm.
Gerçi sevgiyi,sevdiğini söylemeyi ertelememek lazım zaten.
Ne demiş Cahit Sıtkı Tarancı: "uyudun uyanmadın olacak" :)
Çok fazla üzülürüm ama söylemem.
Haklı olsam bile hep ben susarım çoğu zaman.
"Seni üzerler" sürekli duyduğum bir cümledir.
Peki ya ben bundan şikayetçi miyim?
Asla...
"Ya üzülen değilde üzen ben olsa idim"diyet teselli ederim hep kendimi.
Çünkü bir insanı üzmenin verdiği o vicdan azabı eminim ki üzülmekten daha ağır gelirdi bana.
Bu dünyaya ait değilim ben velhasıl kelam.
Uzay boşluğunda nereye gittiği belirsiz süzülen bir cisim olmalıydım ben. Veyahut hayattan tek beklentisi birazcık su ve güneş olan bir bitki olmalıydım.
Daha doğrusu ve en önemlisi insanlar böyle kirli fikirli,duygusuz ve düşüncesizken ben insan olmamalıydım...
________________
۰۪۫.۪۫۰𝓑𝓪𝔃𝓲 𝓲𝓷𝓼𝓪𝓷𝓵𝓪𝓻 ,𝓫𝓪𝔃𝓮𝓷 𝓲𝓷𝓼𝓪𝓷𝓵𝓪𝓻۰۪۫.۪۫۰ 𝑪𝒊𝒌𝒂𝒓 𝒊𝒍𝒊𝒔𝒌𝒊𝒍𝒆𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 , 𝒔𝒂𝒉𝒕𝒆 𝒅𝒐𝒔𝒕𝒍𝒖𝒌𝒍𝒂𝒓𝒊𝒏𝒊𝒛 𝒎𝒊𝒅𝒆𝒎𝒊 𝒃𝒖𝒍𝒂𝒏𝒅𝒊𝒓𝒊𝒚𝒐𝒓:OdvV24:
۰۪۫.۪۫۰𝓟𝓱𝓸𝓮𝓷𝓲𝔁۰۪۫.۪۫۰
Konu Phoenix tarafından (09 Nisan 2021 Saat 18:26 ) değiştirilmiştir..
|