Ne çok şeye üzülüyoruz..
Bazen eşsiz bir kalbe sahip olmaktan..
Bazen dertsizlikten..
Bazen dertleri büyütmekten..

Bazende şükürsüzlükten..
Ama asıl olan imtihanda oluşumuz..
Kimine dağ olan bize bir avuç toprak..
Kimine bir toplu iğne ucu derdin alası..

Şükretmeyi unutan kalbimiz..
Bir tas suda boğuyor kimimizi...
Ama unutmamak gerek her şey bir gün geçer gider.

Parada .
Mutlulukta..
Aşkta..
Ailede..
Sağlıkta..

Aslolan bizden geçip giderken bizde kalanlar..
Sabirmi..
Şükürmü.
Sûkûtmu..

Duamı..İsyanmı..
Oda ruhumuzun derinliklerinde
İmtihanlara karşı duruşumuz..

Nevin Aktekin Gülfirat