Ve bir zaman sonra susuyosun...
Seyrediyorsun insanlari...
Seni kandirdiklarini sanarkenki oyunlarini gözlüyorsun..
Yutmuş gibi seyre daliyorsun..
Safa yatiyorsun bir sonraki hamlelerini görmek icin...
Tanidiğini sandigın insanlarin gün gectikce sergiledikleri oyunları izlerken aslında içindende sendende bir şeyler eksiliyor insanlara güvenine dair...
Bu kadar basit oyunlarla kirlettikleri yürekleriyle
Kendi mutsuzluklarinin imzasini attiklarını farkedemezlerken..
Sana düşen seyretmek ve vakti geldiginde onlardan vazgecmek..
Ya sende herkeslesmeye bâslayip bu oyuna dahil olacaksin...
Yada dogru tarafi secip onlara hafif buruk bir tebbessumle
Selam verip yoluna devam edeceksin..
Tünelin karanlik ucundan cikip selamete varabilmek icin...
Ne mutlu dogruluk yolunda imtihanini verebilenlere...!

Alıntı