Bütün duygularımız evsiz bırakılmış.
Ruhun terk ettiği beden,sersem bir sarhoşa emanet.
Kırıldığımız yerden yeşeremiyoruz yeniden.
Öfke,yeniden umudun önüne geçiyor.

Zamanın saydam soğukluğunda,kaç kez yanıp ısınacağız.
Kaç yarım kalmışlığımızla,kahrolacağız.
Sevgi,kaybolup nefretin elinden tutarken
İçimizde birikenler,biletirini alıp gittiler.

Gayesiz,büyüyor sevinçler.Umut tebessümünü yitiriyor.
Şarkılar susturuldu,şiirlerde katledildi.
Heyhatlar duyuluyor,gönüle fermanlar yazılıyor.
Bu ülke bize ağlıyor.

Kaçırılmış fırsatlar,yüz üstü bırakılmış bekleyişler,cömertce harcanmış zamanlar.
Kaç duygu bastırıldı,hakkıyla yaşanamadı özlemler.
Kavuşmların dili kesik,yolların celladına bırakılmış hisler.
Başa çıkamadığım yarılı sevdam.Ayrlığı andıran susuşum.

Cesaretimi örtüyor geceler.Karanlığın gölgesinde bekliyor vedalar.
Biliyorumki yine beni susturacaklar.
Gitmeler keşke evrensel suç olsaydı.
Eşyalar, hayeller yalnızlaşmasaydı.

Ah sızlıyor içimin şiirleri
Sen gittiğinden beri...