| İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..! | | var olduğun sürece yaşam olgusundan söz edilebilir. kendi evrenini ve varlığını "ben" kavramı ile manifesto eden zihinlerderin ütopya yorumlarını dinlemekten bıktık gerçekten. varlığı hayatta kalmaya çalışan bir mekanizmadan ibaret olan "ben" ile değil de daha evrensel doneler ile değerlendirmeye başlayan her zihin ölümün de korkulacak bir son olmadığını anlayacaktır. tabi anlamak bunun doğru olduğu anlamına da gelmiyor. hiçlikten geldik, hiçliğe de gidebiliriz. "ölüm varsa ben yokum, ben varsam ölüm yok." ifadesi ile epikür bunu açıklamaya çalışmıştır.
________________
Kalabalıkta karşılaştılar. Sakin denizde yılgın ilerleyen gemiler gibi, yürüyen insanların arasında. Yan yana geldiklerinde gözler birleşti, zaman durdu. Sonra geçip gittiler, ardından uyandı. Zaman hâlâ duruyordu... |