Biliyorum ki ilahi adalet bir gün mutlaka tecelli edecek bu dünyada olmasa da.
Ben buna inanıyorum... Ama bazıları var, yaşattığı her şeyi burada yaşasın ve göreyim istiyorum...
Ne güzel çocuklardık oysa, ne kötü adamlar yarattılar bizden... İşte onlar var ya... Onlara hakkımız helal değil bizim. Biz onları affetsek de onların vicdanı affetmeyecek kendilerini. Kimsenin hayatı mükemmel gitmez. Onlar da dibe vurdukları bir zaman hatırlayacaklardır mutlaka...
Ve o zaman ilk akıllarına gelen biz olacağız.
Kim bilir belki de pişman olurlar bir gün ama bunun için bile çok geç kalmış olacaklar .

Birilerinin terk etmesi, gitmesi, sevmemesi gerçekten önemli değil.
Ama seviyormuş gibi yapması, kendine alıştırması, bağlaması hiç affedilir gibi değil...
Kimseye beddua ettiğimiz yok ama herkes yaşattığını bir gün yaşamalı.
Verdiği kadar mutluluğu ve bıraktığı kadar acıyı..