Yine bir karanlık çöküşünü izliyorum, hafiften yağmur çise beyaz yağan kar ise yağmura küskün... Kar çabuk eğittiği için yağmura sitem ediyor, yağmur ise kar yağsa da ona dokunabilsem diye düşünüyor, mevsimleri güzelleştiren yağmur ve kar'ın aşkı bu anlattığım, yağmurun sitemi yılda bir kere yaparsın insanlar sevinirken sana dokunurken kar'ın sitemi çabuk eritirsin beni olur birbirileri karşı... Gülücükler içinde kalan kar ağlayan bir yağmur vardır bu hikayede kar yağmurdan habersiz yağmur da kar için tüm mevsimlerinden vazgeçer, ilk bahar geldiğinde yağmur anlar tekrar gidecek sonra tekrar gelecek ama hep bekleyen yağmur, dokunmadığı mevsimin bir parçası olmasını.


Ki bizlerde böyleyiz, sesini duymaya, gözlerine bakmaya, elini tutmaya doyamadığımız, sevdiğimiz kişiler içinde hep yağmur oluruz. Hep gelmesini bekleriz.