Yorgunluk hayata dair en afilli eylemdir. Gün bayrağını hayatın kalesine çektiği an başlar hareket. "Yaşıyorsam savaşmaya üşünmem" pankartları asılır gönül burçlarına. Koşturu kostümleri giyilir ve beden adımlar atar zamana. Arada nefes almak için verilir mola. Yudumlanır çaylar ve dinlenir ruh, bu çok şükür söylemidir hayata... "Çok şükür bu günde var'dım, demek ki dibine kadar yoruldum, zirveye kadar yaşadım!
Alıntı