Sert ve soğuk kış günün gecesinde, yastığa başını mutlu bir sabaha uyanmak için koyan insanların, bir telefon görüşmesi sonrasında,nasılda zehir olur 5 günü diyerek başlamak isterim.
Malesef üzülerekte olsa belirtmem gereken bir konu, içine girdikçe kahrolduğumu daha çok anlıyorum. Günümüz Türkiyesinde artık alışa gelmiş haber ajanslarında çok sıradanlaşan kadın cinayetleri. Ülkemin insanı bu denli çıldırmış olmamalııııı...
Kıskançlık ve kuruntular cenabetsi duygular...Savunmasız olan bir kadın tehditler alan bir anne..
Çaresizliğin vermiş olduğu zayıflık, kimsesizliğin vermiş olduğu korkaklık ...
Sahiden bir anne düşünün evlatları için apartman merdivenlerini silen, iffetini koruyan fahişelik yerine helal bir kazanç elde etmek için mücadele veren...Yıllarca bu hayat zorluklarıyla savaşan,
topluma temiz bir birey kazandırmak için tüm masraflardan kaçınmayan ,her zorluğun altından kalkan o güçlü kadın artık yok...
Cahilliğe ,vicdansızlığa,insan olamamışlığa yenik düştü...
Bir kadın cesedi kırsal bir mahallenin dar sokaklarında kaderine razı gelmiş boyun eymiş bir vaziyette, cansız bedeninin üzerine çökmüş iki çocuk...
Özür dilerim. Seni koruyamadık. Kadına kalkan eller kırılsın demekten başka,cılız bir kınamanın dışında,fazla ses çıkaramadık . Özür dilerim kadın...Feryadına karşılık veremedik.... Bir kadın ölürse çocuklar ölür,çocuklar ölürse insanlık ölür. Sen mücadele ettin biz eksik kaldık...Sen sesini çıkardın biz sus ayıp dedik. Affet ne olur...