 Sustum~
Yorgun cümleler biriktirdim içimde,
Konuşmanın anlamsız olduğunu öğrendiğimden beri.. Sustum..
Sustum, çünkü söylediklerimden çok söyleyemediklerim ile anlaşılmak istedim.
Sustum..
Sustum, çünkü konuştukça kaybetmenin ne demek olduğunu anladım.
Sarıldım yorgun cümlelerime, yorulmuştum konuşmaktan..
Bunca kirlilikten, yalandan, dolandan, ihanetten sessiz cümlelerime sarıldım.
Susmak ;kendi içine sarılmaktı,
Susmak ; anlamsız kelimeleri sırtından atmakti..
Göğsüme batan diken gibi sözleri aynı acıyla yutmakti susmak.
Sadece susarak kazanacagimi düşündüğümden belki de seni, sustum..
Anlatacak çok şeyim varken içime bağıra bağıra sustum..
Sahi, sen duydun mu sustuklarımı ?
________________ Oturduğum Yerden Millete Dert Oluyorum, Ayağa Kalksam Ne olur Acaba  |