Engebeli Yollar [Bölüm-4]
Mutluluğun Gözyaşları
Beklenen an gelip çatmıştı. Sınav sonuçlarının açıklanmasına dakikalar kalmıştı ve Aslı heyecandan bayılmak üzereydi. Sınav sonucunu öğrenmek için gittiği İnternet Cafe sanki Aslı'ya dar gelmişti. Koca salona sığamaz olmuştu. Saniyeler, dakikalar sanki bir asır gibi gelmeye başlamıştı, bir türlü geçmek bilmiyordu.
Ve o beklenen an gelip çattı. Aslı elleri titreyerek bakmaya başladı sonuçlara. Gördüğüne inanamadı. Ne yapacağını, nasıl davranacağını şaşırdı bir anda. Gördüğü şeyin gerçek mi yoksa bir hayal mi olduğunu algılaması uzun zaman aldı. Evet Aslı başarmıştı. İstediği bölümü ve istediği okulu kazanabilmişti. O an Aslı'nın gözlerinden mutluluk gözyaşları döküldü.
Heyacanını, mutluluğunu etraftaki insanlardan gizleyemedi. Çığlık atarak paylaştı hepsiyle sevincini. Cafeden çıkıp koşarak çalıştığı kuaför salonuna gitti. Aysel ablasına müjdeli haberi vermesi gerekiyordu. Aysel Aslı'nın çalıştığı kuaför salonun sahibiydi. 45 yaşlarında bir kadındı ve Aslı'ya çok destek olmuştu. Kuaför salonuna girer girmez Aysel ablasına ağlayarak sarılınca Aysel ne olduğunu şaşırdı. Ağlıyor olmasından endişelenmişti. Bu gözyaşlarının mutluluk gözyaşı olduğunu anlayana kadar içi içini yemişti ama sonunda rahat bir nefes almıştı.
Desteğini asla üzerinden esirgemediği o küçük kız hayallerine biraz daha yaklaşmıştı ve bu Aysel'i de çok sevindirmişti. İkisi de şimdi mutluluk gözyaşları döküyorlardı kahkahalarla karışık. Birden Aslı duraksadı gözlerine birden bir hüzün çöktü. Aklından bir sürü şey geçiriyordu ve bunu hissedebilmişti Aysel. Bu mutluluğu ailesi ile de paylaşmayı çok isterdi Aslı. Hatta ilk ailesi ile paylaşmak isterdi ama yapamadı. Bu güne kadar yaptığı hiçbir şey için en ufak takdir görmeyen kız bugün de görmeyeceğini biliyordu çünkü.
Gün boyunca mutluluktan sürekli yüzü gülen hatta belki de ilk defa gözlerinin içi bile gülen genç kız için gün bitmişti ve eve gitme vakti gelmişti. Durgunlaştı Aslı. Ayakları geri geri gitse de evin yolunu tuttu. Yolda uzun uzun düşündü bunu ailesi ile nasıl paylaşacağını. Kimsenin mutlu olmayacağını hatta herhangi bir tepki vermeyeceğini biliyordu ama yine de söylemesi gerektiğini düşünüyordu.
Eve gittiğinde yemek hazırdı ve herkes onu bekliyordu. Aslı'nın ilk defa karşılaştığı bir durumdu bu. Şaşırdı. Masaya oturmak ile oturmamak arasında tereddütte kaldı ta ki babası masaya oturmasını söyleyene kadar. Masaya oturduğunda babası elini tuttu kızının. Aslı bir anda irkildi. Ne olduğunu anlayamamıştı ve şaşkınlıkla babasının yüzüne baktı.
Evet babası ilk defa genç kıza gururla bakıyordu. Üniversiteyi kazandığını babası duymuştu ve kızı ile ilk defa gurur duymuştu. İlk defa kızına güzel laflar ediyordu ve Aslı daha fazla dayanamadı babasına sarılıp hüngür hüngür ağladı. Uzun zamandır yapmak istediği şeyi böyle bir günde yapması onu daha da mutlu etti. Hayata karşı umudu daha çok arttı o yemek masasında. Evde herkes tebrik ediyordu üstelik onu. Bu anı yaşamayı ne çok istemişti ve Allah dualarını kabul etmişti sonunda.
Aslı ilk defa o gece yastığa başını huzurla koymuştu. Uzun süre uyuyamadı. Uzun süre gözyaşlarına hakim olamadı. İlk defa o gece yastığı mutluluk gözyaşları ile ıslanmıştı. Aslı artık farkındaydı. Herşey onun için çok daha güzel olacaktı...
________________
.
Konu Rima tarafından (19 Temmuz 2022 Saat 00:58 ) değiştirilmiştir..
|