Mevsimsiz bir sokağın
Uluorta köşe başlarında
Meskensiz ve bir o kadar sahipsiz
Bir yalnızlık dolaşır ruhsuz bir bedenin içinde
Bir kadehe bir gözyaşı düşer
Bir damla kızıl yaş
Bir damlaya sığmış koca bir yıpranmışlık
Onlarca celladın öldürdüğü
Mahsum bir çocuğun ceseti dolaşır
O kızıla bürünmüş kadehin içine dökülen gözyaşında
Sonbahar ın kızıl yapraklarının esintisi gelir
Çok uzaklardan, ölümü haber edercesine
Bir tufan gibi sarar etrafını
Sonra bir mahkumun çaresiz bakışları
Demir parmaklıkların etrafına iz etmiş
Sülietini gösterir mavi gökyüzün de
Kasvetin havası sarar yalnızlığı kimlik edinmişlerin
O tarifsiz acısının idam sehpalı mahzenlerine
İşte bunların hepsi o kadehe dökülen
O ufacık kızıl damlanın içinde
Gösterilen filmin senaryosudur....

Benim için değerli birinin kaleminden...