Tekil Mesaj gösterimi
Alt 03 Ocak 2021, 22:57   #6
Publisher
Edebî
Publisher - ait Kullanıcı Resmi (Avatar)

Standart

Oradaydı, sessizdi. Bir alev. Zamanın kumlarının derinliklerine gömüldü.
Gerçek biçim, kayıp. Soğuk bir kömür. Zihin okyanusuna yakın çölde kaybolmuş. Unutulmuş. Sahibi düşündü. Yanlış.
Kumlar işaretlendi. Işınladığı parlak ışıkla işaretlenmiştir. Yani sahibi biliyordu. Sessiz ve gizlice ara sıra baktı. Kumlardaki o ışığa baktı. Çölün karanlığı nerede olduğunu bilmesini sağladı. Ne kadar derin olursa olsun. Ne kadar uzakta olursa olsun.
Yine de sessizdi. Karanlık bir çölde sadece sıcak bir ışık. Sahibi gülümsedi, sonra gözlerini kaçırdı.


Kelimeleri hissetti. Ama sadece kelimelerin olduğu yer. Çıkış yolunu kazmaya çalıştı. Zamanın kumları çok fazlaydı. Orada kaldın. Gizleniyor ve bekliyor. Sessizce ve sabırla. Bir işaret bekliyorum. Şu an için bekliyorum. Gücü bekliyorum. Kumlar güçlüydü. Parladılar. Parladı. Her seferinde daha sıcak. Her seferinde daha parlak.
Çöl sıcaktı. Kış soluyordu. Ama çıkmadı.
Gömülü kaldı. Çünkü kelimeler yeterli değil. Soğuk sözler. Sessiz kelimeler. Asla yeterli değiller.


Bir gün kabloları duyduğunu sandı. O yaptı. Süründü. Kumlar onu geri çekti. Üstesinden geldiler. Yani orada kaldı. Umut etmek ve dinlenmek. Yorgun ve sessiz. Bekledi. Çölde parlamak ve ısınmak. Sıcak bir kömür. Hiç bitmeyen bir alev. Günün geleceğini bilmek. Efendi arayacaktı. Hiçbir kum durduramaz. Efendisini hissettiyse değil. Yakında hissetmişse değil. Çöl bilmiyordu. Sahibi alevin iradesini hafife aldı.

Kumlar düşmeye devam etti. Zaman geçmeye devam etti. Kömür soğuk tutuldu. Yandı ama soğuk.


Gün geldi. Kömür yakıldı. Güneşlerin ışığını hissetti. Kabloların melodisini duydu. Toprağın kokusunu aldı. Kumlar eridi. Efendi yakındı. Kelimelerin titremesini hissetti. Sıcak sözler. Zamanın kumları eşleşmiyordu. Çöl eridi. Kömür serbestçe fırladı. Havanın entropisini yükseltir. Zaten kaotik bir hava. Bedavaydı. Karanlık, soğuk çöl, parlak ve sıcaktı - kör ediciydi. Şiddetli okyanus sakin ve huzurluydu - uyuşturucuydu. Denge bozuldu.

Sahibi hissetti. Sahibi anladı. Aklın duvarlarını gönderdi. Beton ve çelik. Onu tuzağa düşürdüler. Bir hapishane. Soğuk metalik bir hapishane. Sonsuz savaş. Şimdilik kazandı. Kömürü tekrar sürgüne zorlamak. Çölü karartmak. Okyanusu sallamak. Savaş ve Barış. Denge. Ama kömür savaşı. Kömür yanmaya devam ediyor. Kordonların yankıları sert beton duvarlarda yankılanıyor. Güneşlerin sıcaklığı onlara nüfuz eder. Koku çölü doyurur ve gri küplere ulaşır. Aşındırıyor. Kömürün iradesinin dengeyi bozmasına izin vermek. Şimdi ve sonra. O zaman ve şimdi.

Kömür bedava olmayacak. Sahibi güçlüdür. Sadece Usta onu serbest bırakabilir. Sadece usta duvarları kırabilir. Sadece Üstat daha güçlüdür. Sahibinin duvarlarından daha güçlü. Ancak Sahibinden daha güçlü değil. Sahibinin seçimi. Kömürü uzak tutmak için. Soğuk hapishanede. Kaçınma. Efendinin son sözüne kadar. Efendinin gerçek iradesi ortaya çıkana kadar. Sahibi öğrenene kadar. Savaş bitene kadar. Kaçınma. Kaçınma.



[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Üye Olmak için TIKLAYIN...]