Tek Keşkemsin
Oturmuşum
eski bir evin verandasında,
durmuş tüm saatlerim
zamansız vedalarda.
Ben,
yine aynı ben;
ağzımda sigaram,
keyifsiz dumanında
düş tutsağı hayaletler,
geçiyor ömür
vefasız hayallerle.
Sen
sende aynı sen
mahçup gülüşün
onca yıla rağmen
hep on dokuz
şarkılardaki gibi
tesadüfün böylesi
Biz,
filmlerden düşmüş
iki ayrı sahne,
iki ayrı replik;
ben göz yaşın,
sen kalp ağrım.
Bilmezsin,
tek keşkemsin.
Oturmuşum
eski bir evin verandasında,
ağzımda sigaram,
dumanında çiçekler;
Nilüfer gibi,
Papatya gibi.
|