BEKLENEN NE

Bana şair derler şair değilim
Belki şiirini resimle çizen bir deli
Beni böyle umarsızca coşturan
Yüreğimi şişiren gün görmemiş yaralar belki

Aşinalığım var kalu beladan
Kapanmayan ruh yaralarına
Sarılmışım puslu camlardan yapılmış
Günahların kazındığı kederli aynalara

Kibiri çalmışım tevazu tabaklarından
Yaldızlı kefenler dikmişim
Tutkusuz görünen düş kırıklarından

Ama yine de ölmemişim heyhat
Böylesi acımasız bir hengamede
öfkeli bir sürgünün günlüğünden çalınmış
Bir kaç memnu kelam yazdıklarım
Kirin su kalemimi yazının sihri dağılmasın

Sanırım hayattan alacağım
Atılmış bir izmaritteki duman kadar keyifsiz nefesler
Bilmem cebinde tanrısını taşıyanlar
Hangi tabutla kabre girecekler

Her şey yalan
Her şey yalannnnn
Derbeder bir hezeyandan arta kalan
Bir ama umut simdi
Evinin yolunu dahi bulamayan

Çok bilenlere cevap
Asude bir sessizlikle
Imgesiz kabuslara kafa tutan
Beni yanıltan hep o yengeç bacaklı gölgelerdi aslında
Ki rüzgar altında kanlı türküler tutturan
Ah bir suçum ne bilseydimm
Düşlerime dalan ölülerin sesini
Belki duyardım o zamannn