Alıntı:
Lorin Nickli Üyeden Alıntı
 Kadın bir unutulmanın içinde..
Kaç acı kaç kırgınlık,
Kaç dost kaç düşman saklar..
Kadın bir hayatın içinde neler yaşar,
Çoğu acının adını geçmiş koyar...
Aslında geçmez de geçmiş sayar..
Bilinmez içinde ne fırtınalar kopar..
Anlayanı olmaz belki,
Kendi içinde acısıyla yaşar..
Sahte gülücükleri ile kahkaha bile atar..
Duyulmaz içinde ne volkanlar patlar..
Söyleyemez acısını adını sukut koyar... |
Eli ayakları öpülesi o kadınlar.. Ne acılarını biliriz. Nede kötü olduklarını... Saklaya bilme sanatını, bizlere öğreten zorluk denen kavramının kitabını yazan, enzor durumda bir çözüm arayışında olan... Çilekeşliğin dibine vuran. İşte kadın deyince de bu gelir benim aklıma... Şu soğuk kış mevsiminde kucağına bir bez parçası ile sarmış olan bebeğiyle birlikte karton toplayıp satıp evine gıda almak için saatlerce çöp konteynırlarını gezen... Evet işte o kadın sanada Selam olsun... Geceniz Hayra... Başımızı yastığa koymadan önce... Bir duada onlar için gelir inş. Vesselam...