Ah benim bu keşkelerim
Kendi başıma bilinçsizce bela ettiklerim
Sorgulamadan yol verip geçtiklerim
Ne kadar pişmanlığım var hayatımda
Ah bir bilseniz..

Ne kadar keşke olmasaydı dediklerim
Dönüşü olmayan yollara çok girdim ben.
İnsan yaşamadıkça anlamazmış ya
Ah benim keşke yaşamasaydım dediklerim
Keşke hiç tanımasaydım diye dövündüklerim
Ah benim uslanmaz yüreğim...

İnsan kendine ne yapabilir ki demeyin
Ne geliyorsa başa kendindendir canım.
Ah benim hesapsız kitapsız cahilliklerim
Yükünü bilmeden gönlüme yüklediklerim
Göremediklerim bilemediklerim..

Yalan dünyanın kirli yüzüne çok kandım ben
Yalan değil ciğersiz insanlara da inandım ben
Ah benim umutlarım bel bağladıklarım
Aradığımda hiçbir zaman bulamadıklarım

Keşke inanmasaydım dediklerim
Ah benim şu keşkelerim...

Hiç akıllanır mı insan
Bir gün düşerim diye tasalanır mı hiç.
Hiç yorulur mu kendine acı yaşatmaktan
Vazgeçer mi boşuna yürüdüğü o yollardan
Can çıkmayınca huy çıkmazmış derler ya
Ah benim bu kendimle savaşlarım
Kalbime aklıma bir türlü anlatamadıklarım

Doğru bildiğim o yanlışlarım
Yanılışlarım...
Gönlüme dinletemediğim yalvarışlarım
Ah benim bu keşkelerim...
Ah benim bu keşkelerim....

Yaşadıklarından ders almasını bilir mi insan
Yanacağını bile bile yinede güvenir mi
Ah benim içime gömdüklerim
Bilipte kimseye söyleyemediklerim
Gelir diye yollarını beklediklerim
Anladıkçada vazgeçtiklerim...

Yüreğimden, hayatımdan gözyaşlarımla çaresizce uğurladıklarım
Unuttuklarım...
Ah benim yarım kalan hayallerim.
Bahtsız umutlarım..
Ah benim, ah benim keşkelerim....

Acıya alışır mı insan
Hiç kendinden soğuyabilir mi
Kendi canından geçebilir mi hiç
Ah benim zamansız sevmelerim
Olmayacak dualarım, dileklerim
Canımdan çok sevdiklerim..
Değer verdiklerim...
Sonunu düşünemediklerim
Sırtımda yaralarını taşıdıklarım..
Ah benim kendi mezarını kazıyan ellerim
Ah benim çektiklerim..
Ah benim keşke olmasaydı dediklerim.
Ah benim keşkelerim..
Ah benim, keşkelerim....