Yazgı Nickli Üyeden Alıntı

Bu hikaye Ömer Köroğlu'nun bir şiirini hatırlattı bana eskiden ne çok şiir dinlerdim. Bu kadar güçlü olmak zorunda kalmadan önce kendimi de daha güzel ifade ederdim. İnsan zamanla kendine siper ettiği zırhların içinde sıkışıp kalıyor. Evet herkes herkessiz yaşayabilir ama insan en çok paylastiklarına üzülüyor. Ne yazilirsa yazılsın ne söylenirse söylensin kolay atlatılmıyor bazı yıkımlar sanırım ilk önce bunu kabullenmek lazım. Sonrası da olur elbet ama ondan öncesi gibi saf ve temiz de kalamazsın. Duygularımız ölüyor ve bu iyi bir şey değil. Herkesin yolu layığına açık olsun.