Güç acının hiç yaşanmaması değil; acının içindeyken bile kendin olarak kalabilmetir. bana öğrettiği de tam olarak bu. Kontrol edemediklerime değil nasıl bir insan olarak kalacağıma odaklanmak.
Bazı cümleler insanın hayatına tam olması gerektiği anda girer.
Bu söz de benim için öyle bir yerde duruyor artık: acıyı inkâr etmeyen ama ona teslim de olmayan bir iç dengeyi hatırlatan sessiz bir rehber..
Acı içindeyken bile zarifsin” derken hayatın insanı sertleştirdiği anlarda bile karakterini koruyabilmeyi hatırlatırken acının varlığını inkâr etmeden ona rağmen çirkinleşmemeyi de anlatıyordu..
İçin acırken bile ümitli” kısmıysa umudun dış koşullara değil insanın kendi duruşuna dayanması gerektiğini fısıldıyordu.
duruşu uzun cümlelere gerek kalmadan yakalıyordu.
saygılar sevgiler sunarım selametle kalın..!