1 hafta su gibi akıp geçti. Meğer minik kedimin varlığı gerekliymiş bana.
Şimdi pek bir şey aramıyorum mutlu olmak için.
Benimle uyuma alışkanlığı edindi. Saçlarımın üzerine, boynumu da dahil ederek uzanıp beni de uyutuyor.
Şu anda ise annemin örgü ipleri çantasına girmiş uyuyor.
[Üye Olmadan Linkleri Göremezsiniz. Lütfen Üye Olmak için TIKLAYIN...]
Bu arada, birkaç gündür hata olduğunu düşündüğüm bir iletişim içindeydim. Az evvel engel attım.
Bazı hikâyeleri daha önce de yaşarsın. Bundan aldığın ders sana bu kez farklı olur mu diye düşündürüp dibi görünmeyen suya dalma izni vermez. Vermiyor da.
Önümüzdeki günler neler getirir bilmiyorum ama bir şekilde her şeyin bir gün güzel olacağına dair inancım hâlâ var..