Öyle İşte…

Bazen insanın içindeki özlem öyle büyür ki,
aklından da çıkmaz olur, zihninden de…
Öyle yayılır ki içinin her köşesine,
darmadağın eder seni,
yakıp kavurur,
sonra kendi kendine kül olup durulur.
Ama o külün içinde yine bir köz kalır,
hiç sönmeyen, hiç susmayan…
Kimse görmez ama sen bilirsin,
içinde hala yanmakta olan bir şey vardır.
.
.
.
Hiç sen de öyle sevdin mi?

Hiç için yandı mı öylesine?

Hiç birini sessizce diledin mi,

adını bile anmadan özlediğin oldu mu?

Öyle işte…

Bugün de günlerden hasret olsun.