 Anlamıyorum…
Anlamıyorum…
Gerçekten aklım almıyor.
Bir zamanlar delice sevdiğin, hayatını paylaştığın, belki de çocuklarının annesi olan bir kadına nasıl olur da gözünü bile kırpmadan kıyabiliyorsun?
İnsan sever, sonra yollar ayrılır, hayat başka yönlere savurur…
Bu çok normal.
Ama bir zamanlar kalbinde yer etmiş birine böylesine acımasızca davranmak… İşte bunu ne aklım ne kalbim kabul ediyor.
Her yeni kadın cinayeti duyduğumda içim bir kez daha sızlıyor.
Kendime yeniden soruyorum.
Neden?
Nasıl?
Hangi duygu, hangi öfke bir insanı bu kadar kör edebilir?
Düşündükçe içimde bir şeyler düğümleniyor, cevabını bulamıyorum.
Benim bir tek bildiğim şu,
Beni istemeyeni ben de istemem.
Zorla sevilmez.
Kimseyi zorla yanında tutamazsın.
Bir ömrü söndürmeye, kendi ömrünü de ateşe atmaya değer mi?
Değmez!
Değmez!
Vallahi değmez!
Hiçbir şey bir insanın canından daha değerli değil.
________________ {~~ Sevda yüreğe değdi, Yüreğim seni sevdi ~~} |