Toprağın uykusuna gömüldüğü bir anda
ufuktan sessizce yükseldi adın,
rüzgar bile durup dinledi seni.
Bir ulusun kalbi, sende buldu ritmini.
Küller arasından filizlenen umut,
senin sözlerinle yola koyuldu.
Gözlerin, karanlığa karşı yanan bir fener gibi
geleceğe doğru açtı kapıları.
Her adımın, taşlara işlenen sabırdı
her nefesin, özgürlüğün nabzı.
Bugün hâlâ, çocukların gülüşünde
askerlerin susuşunda
öğretmenlerin tebeşir tozunda
senin bıraktığın iz parlar.
Ey yurdun mimarı,
senin çizdiğin haritada yürür zaman
senin düşlerinle nefes alır bu toprak.
Adın, yalnız bir isim değil
bir çağrının kendisi:
“Yurtta barış, dünyada barış.”
Dingin bir sonsuzlukta
seni anarken biliriz ki
bir millet var oldukça
ışığın da var olacak. 🌟