 Güzel şeylerin sonu gelir derler. . .
Belki de hayatın en acımasız gerçeği budur. Her güzel şey bir gün biter.
Nasıl biter, neden biter bilinmez. Bazen sessizce dağılır gider, bazen büyük bir gürültüyle yıkılır. Ama sonunda, bir şekilde biter.
İnsan bazen o sonun yaklaştığını hisseder. İçinde tarif edemediği bir sıkıntı belirir, sanki bir şeyler elinden kayıyordur da tutamıyordur. Bir tarafı “değil” derken, diğer tarafı çoktan “bitti”yi kabul etmiştir. O an sarılmak istersin, dört elle tutunmak, ne olursa olsun bırakmamak istersin.
Ama ne kadar çabalarsan çabala, bazı şeyler sadece gitmek için vardır.
Sonra bir gün fark edersin. . .
Yolun sonuna gelmişsin. O kadar mücadeleden sonra artık yorgunsundur.
İçinde bir boşluk, sessiz bir kabulleniş vardır. Artık direnmek değil, bırakmak gerekir.
Çünkü bazen en büyük cesaret, savaşmakta değil,veda edebilmekte gizlidir.
Ve sen, yanına anıları alır, sessizce arkanı dönersin.
Kalbin yanar, boğazın düğümlenir ama bilirsin. . .
Her son, bir yerlerde yeni bir başlangıcın habercisidir.
Belki o an acıtır, ama zamanla anlarsın.
Bazı güzellikler, bitmeseydi bu kadar güzel hatırlanmazdı.
.
.
.
________________ {~~ Sevda yüreğe değdi, Yüreğim seni sevdi ~~} |