İftira
Söylenmeyen bir yalan değil bu
bilerek isteyerek atılan bir kurşun.
Sesin susar
ama adın konuşur arkandan.
Gözümün içine baka baka
“ben değildim” diyemedim.
Çünkü bazen
suçsuz olmak bile yetmez
bir kere ismin kirletildiyse.
İftira sadece bir kelime değildir.
Güven öldürür
itibar parçalar
ve insanın aynaya bakışını değiştirir.
İçten içe bağırmak istersin:
“Ben yapmadım!”
Ama kimse duymak istemez artık seni.
Çünkü yalan çoktan yerleşmiştir kulaklara
gerçek ise hep geç kalır.
Ve en acısı ne biliyor musun?
Doğrularını bilenler bile
susar bazen.
Sessizlik iftiradan daha da ağır gelir insana.
Ama bil:
Zamanın dili vardır.
Ve hakikat
bir gün çıkar toprağın altından —
üstündeki yalanlarla birlikte.
VİCDAN
Ne mahkeme ne yargıç...
En adil ceza içimizdedir.
Vicdan susmaz —
yalnızca biz duymamayı seçeriz.
Bir hata geçer gider
ama vicdan dönüp dönüp hatırlatır:
"O an sustun."
"Ona sırt döndün."
"Görmezden geldin."
Ve bazen
dünyaya karşı haklı olsan bile
kendine karşı savunamazsın.
Çünkü vicdan
yalnız kalınca en çok konuşandır.
SESSİZLİK
Sessizlik...
Her zaman huzur değil.
Bazen bastırılmış bir çığlık
bazen söylenememiş bir "gitme"dir.
Sözler eksik kalınca büyür içinde
ve bir bakarsın
en çok konuşman gereken yerde
en sessiz hâlini almışsın.
Kimse duymadı sanırsın
ama asıl sessizlik
duyulmadığın yerde başlar.
Bazı sessizlikler
konuşmaktan daha çok iz bırakır.
Merhamet
Güçlü ama sessiz bir duygu.
Sadece acıyı değil anlayışı da taşır.
Kimi zaman kendine dönüktür kimi zaman başkasına...
Ama hep insan kalmanın bir işaretidir.
YaĞMuRSohbet.net Saygılar sunarız keyfler ola saygılar sunarım & HiKaye &