İçeriği Görebilmeniz için Üye olmalı / Giriş Yapmalısınız..!

Bence “sonsuz elveda” diye bir şey — insan kalbinde yok.
Çünkü kalp, bir kez birine değdi mi, o temasın yankısı hep bir yerlerde kalıyor.
Unutmak bile aslında bir tür hatırlamama kararı, ama iz hep orada.

Gerçek şu:
Bazı vedalar sessiz olur ama bitmez.
Yıllar sonra bir şarkıda, bir koku, bir mevsim, bir rüya anında geri döner.
O an anlarsın — veda ettiğin kişi çoktan gitmiştir,
ama onun gidişinin yankısı hâlâ senin içinde konuşuyordur.

Belki de “sonsuz elveda” sadece bedenler için vardır,
ama ruhlar hep bir yerlerde birbirine dokunmaya devam eder.