Zalime ses çıkarmadıkça, zulüm gölgesini daha da büyüttü.
Her suskunluk, her kayıtsız bakış, onu güclendirdi, kök saldi .


Unutuldu ki; adalet yalnızca mahkemelerde değil,
bir çocuğun gözyaşında, bir annenin feryadında,
bir mazlumun kırık nefesinde gizliydi.

Ve işte bu yüzden acı, yalnız zalimin elinden değil,
ona karşı çıkmayanların suskun yüreğinden de aktı yeryüzüne.