yıpranmış anılar
tükenmiş umut gibi
hafif bir şeyler alıyorum üstüme
gece de gece gibi değil yeminle
yıldızlar edepsiz birer deniz feneri


(ben yandım bari onlar boşa yanmasın deyip
masadaki mumlara püf diyorum
hiç ısrar etmeden
küsüp sönüyorlar poff diye
- a aa ne ayıp)


rakı kadehinin akustiğine kurulmuş
diyor ki müzeyyen senar
genc ömrümü çüüü rüttümm
genc ömrümü çüüü rüütttümm
gössküme vura vuraaaa
gössküme vura vuraaaaa
ölürem beennn
öööö lüü remm vayyyy


merak ediyorum
genç ömür nedir
ömür dediğin ne zaman gençtir ki diye


ne yıpranmış anılar
ne tükenmiş umur kalıyor
yok oluyorlar pufff deyip hepsi
- daha ne anılar yıpratacaktık oysa bu kafayla
- umut mu
- o zaten nicedir el oğlu bana


anlıyorum
meğer
boşaymış ömür


bir çimdik esef
iki dirhem kınama
üç kuple teessüf
dört kıyım müteessirlik
bir miktar melankoli ve
bol miktarda da allah'ına kadar isyan alayım
diyorum garsona
meze niyetine


buyur beyim
deyip sinir bozucu ve
sinirli bir tonunda
elli altılık ömür koyuyor masaya
daaankk diye densiz


dank ediyor ve
aklım başıma geliyor
yahu bir zamanlar gençtim ben diye


daha hınçla doldururken kadehe rakıyı
girdap oluşuyor
döne döne


a aa o da ne
benmişim meğer dolan kadehe


hımmm
ilginç
deyip içiyorum
bir lokmada kallavi kadehi
içime bir sürü mazi doluyor


bir tur
benzemez kimse sana
tavrına hayran olayım atıp
sıradaki şarkıya geçiyor o sırada müzeyyen abla
bir ihtimal daha var
o da ölmek mi dersin
demesin mi
- demeseydi iyiydi ama geç kaldık artık
(geç kaldık diye çoğul yazdım çünkü bilumum benle başbaşayım bu gece)
yuh artık bu kafayla çekilecek iş mi yahu bu
demeye kalmadan
al bende bi'telaş
al bende bi'telaş
ama var ya
yok böyle telaş
hatta accayip bi'pürtelaş


elim ayağıma dolanıyor
ayağım elimle sarmaş dolaş
parmak aramda sigara


bir dikişte içiyorum
bi'gıdım ömrümü


kafam kıyak ve
şiir bu ya
ölmüş annenemin ördüğü süveter geçiyor elime
kıpraşıyor ötem berim
(kuşlar cikcikleniyor gecenin bu vakti
kırlangıçlar fora


yapmayın


etmeyin


yatın


uyuyun


benzemeyin bana be'oolumm
diyorum


ses yok
tık yok


meğer benmişim
genc ömrümü çüüürüttümmm
genc ömrümü çüüürüttümmm diye
gössküne vura vura
şakıyan)


annemin ördüğü süveteri geçiyorum üstüme
-ohhh! öyle bir hafifleme ki sorma gitsin


işte
tam o sırada çoğalıyor
ense kökümde bir tomar tanıdık insan
içme
iiiçmee
sakın iiiiiiç meeeee
sakın harcama kendini
içmek günah diye


hadiyin ülenn ordannn
genc ömrümü çürütürken ben
siz nerdeydiniz
diyerekten
bir kere daha doldurup
fondip ediyorum
kadehin dibinde kalan
az buçuk ömrümü


sonra
nasıl olduysa
ölü annem beliriyor kapıdan
ne işin var ana senin
hem de tülbentle meyhanede
pardon balkonda
demeye kalmadan
örtüyor
el işi
göz nuru seni üstüme anam
ah canım anam


hah işte
esas o zaman buluyorum kafayı

(anne
naaaptın sen yavv
diyecem içimden de
iç sesim uyumuş

yutkunup tutuk nutkumu
susuyorum
içime içime)


zaten öyle bir ısınıyorum ki seninle o esnada
- üstüme ne giysem bu kadar yumuşayamam
- ne içsem bu kadar sarhoş olamam
- içmesem zaten haram yaşamak
- sonuçta sen varsan yaşamak yaşamak


(sonra uyumuş ya da sızmışım)
uyandığımda
ne anam vardı
ne süveter
ne sen


kaldığım yerden devam ediyorum
gösküme vura vura şimdi
ihtiyar ömrümü tüketmeye


bu da ömürse

...