 Aşkın Yolu Yok
Aşkın yolu yok...
Sanma ki çizilir taşla.
Ne mantıkla yürünür,
ne hesapla, ne de yaşla.
Kalp, bilir yönünü.
Başlar bir bakışla.
Sessiz bir telaşla.
Aşkın...
Kaderi olur.
Bir elde yazılır,
Senin haberin bile yokken.
Ne zaman gelir,
bilinmez.
Bir gülüşle başlar,
bir vedayla bitmez.
Gözyaşında gezinir,
Bir gülüşün, gölgesinde dinlenir.
Eğer kaderde varsa...
Kaçamazsın.
Gizlensen de bulur seni,
çıkmaz sokaklarda,
suskun dualarda.
Bir sözle başlar,
bir sessizlikle son bulur.
Kapanmaz bazı defterler…
Bir dokunuşla bile
kanar yeniden.
Sonunda...
O seni bulur.
Sen unutsan da kendini.
Bir şarkı çalar bir yerlerde,
duyarsın.
Tanırsın.
Çünkü…
içinde hala izleri,
Ve eğer yazılmışsa,
tamamlar eksiklerini.
"Adını anmadan, seni anlatmak… işte en çok o acıtıyor."
Mesafe...
________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi
düğümlemişim haberim yok. |