 Ayazın Gölgesinde
Ayazın Gölgesinde..
Öyle günler gördüm ki,
İnsanın benliğine küstüğü...
Aynaya her baktığında,
Kendi gözlerinden bile ürktüğü..
Ayaz gibi çöktü yüreğime yalnızlık,
Ne ses, ne söz.. sadece sessiz bir ağırlık..
Ruhumun çatlayan duvarlarında..
Bir zamanlar umutla çırpınan yankılar suskun artık..
Hiçbir güneş ısıtmıyor kalbimi,
Ne bahar, ne yaz fark ediyor artık mevsimi..
Soğuk, içten içe büyüyor..
Ve ben, sıcağı hatırlamaya korkuyorum..
Hayatın yorgunluğu çöktü omuzlarıma,
Sırtımda taş değil, geçmişin suskun armağanı var..
Her adımda biraz daha eksiliyorum.
Ve her nefeste biraz daha uzaklaşıyorum kendimden..
Beğenmeniz dileğiyle..
________________ Başkalarını çözmeye çalıştıkça, kendimi
düğümlemişim haberim yok. |