 Ruhumun Zifiri Karanlik Yanı
Ruhumun zifiri karanlık yanı,
Işıksız gecelerim, hüsranın tabiatı.
Her adımda bir kayıp, her adımda bir yara,
Kelimeler bile suskun, içimdeki bu fırtına.
Hüzün, hep en yakın dostum oldu,
Geceleri yıldızsız, yalnız kaldım her yolculukta.
Bir zamanlar umutla dolu olan kalbim,
Şimdi sessiz, kırık dökük bir tapınak gibi.
Ruhumun karanlık yanı, bir zamanlar bilmediğim,
Şimdi her köşe başında beni bekleyen.
Bilinçaltımda kaybolmuş anılar,
Beni sarar, sarar da, ne zaman biter, ne zaman geçer?
Bir gölge gibi takip ederim,
Işığa ulaşamayan her adımda.
Ama içimde bir kıvılcım hala var,
Ve belki de o kıvılcım, tüm bu karanlığı aydınlatacak bir gün.
Ruhumun zifiri karanlık yanı,
Belki de seninle aydınlanacak,
Belki de karanlık, bizim yolculuğumuzdur,
Ve bir gün, o yolun sonu, ışıklı bir sabah olur. |