 Bir Dost Eli Gibi
Bir Dost Eli Gibi
Yorulduğum bir anda,
Gizlice dokundu içime bir umut,
Sessizce oturdu yanıma,
Sanki eski bir dost gibi…
Gözlerimde kelimelere sığmayan bir yorgunluk,
Kalbimde dalga dalga kırılmış denizler…
Ama sen geldin,
Gönlümün kıyısına vuran en sakin seher gibi.
Konuşmadık belki,
Ama sustuğum her cümleyi duydun.
Bir çayın buğusunda ısındı içim,
Bir gülüşün ucunda yeniden doğdum.
Kendime bile yabancı olduğum anlarda,
Sen bana kendimi anlattın.
Ne yargı vardı sesinde,
Ne de telaş…
Sadece dostça bir sessizlik…
Bazen en büyük iyilik,
Sadece orada olmaktır ya hani,
Sen öylece vardın,
Bir dost eli gibi…
|