 Cekildim Sessizce
Çekildim Sessizce
Uğraştım, didindim, sustum çoğu kez,
Olmazı oldurmakla geçti günlerim.
Kimse bilmedi içimdeki savaşı,
Gülüşümle örttüm tüm yorgun yerlerimi.
Herkese yetiştim, kendime geç kaldım,
Kırıldım demedim, içime attım.
Biriken yüklerle yürürken hayata,
Omzumda taşıdıklarımı kimse sormadı.
Beklentiler ağırdı, ben hafif kaldım.
Sessizce eksildim kalabalıklardan.
Ne bir sitem, ne de yüksek bir sesle —
Sadece içimden çekildim ben.
Anlamak istemeyen çoktu etrafımda,
Ben de anlatmamayı seçtim sonunda.
Şimdi yoksam, bil ki bu bir vazgeçiş değil…
Bu; kendime dönmek için bir gidişti. |