 Sessizce Gittim Herkesten
Sessizce Gittim Herkesten
Sessizce gittim herkesten,
Ne bir el salladım, ne bir kelime.
Sadece içimde büyüyen o boşlukla
Yürüdüm uzaklara, sessizce.
Tozlanmış raflarda kaldı anılar,
Bir zamanlar gülümsediğimiz kareler…
Şimdi soğuk camın ardından bakıyor
Eski tebessümler, eski hevesler.
Kimse bilmedi içimde ne koptu,
Ben susmayı seçtim, anlatmadım.
Gülüşlerimin ardında ağlarken
Kalbimi yavaşça yok saydım.
Sen sandın ki her şey yolunda,
Oysa ben çoktan bitmişim içimde.
Sadece bekledim son bir sessizlikte
Kırılmadan, küsmeden gitmeyi gizlice.
Herkes hayatına devam ederken
Ben kendime küçük bir mezar kazdım…
İçinde ne nefret vardı, ne öfke,
Sadece bir "elveda" sustu dudaklarımda. |