 Onlar Varken
Hayatın en sessiz kahramanlarıdır kadınlar.
Ne çok şey bilirler, hiç söylemezler.
Ne çok şey yaşarlar, belli etmezler.
Bir gülüşün ardına ne acılar saklanır, kimse bilmez…
Bir kadın sustuğunda, herkes konuşur ama kimse anlayamaz.
Oysa kadın, en çok anlaşıldığında huzur bulur…
Ve anlaşıldığında, dünyayı bile iyileştirecek gücü vardır.
Kadın olmak kolay değil…
Hem kırılgan hem güçlü, hem neşeli hem yorgun olmak gerekir.
Hayata karşı dimdik dururken, içten içe sessizce ağlamak…
Ama yine de her sabah yeniden gülümseyebilmek…
Ben bazen bir annenin gözlerinde,
bazen bir arkadaşın gülüşünde,
bazen de bir yabancının duruşunda gördüm bu gücü.
Dedim ki:
“İyi ki kadınlar var… yoksa bu dünya eksik kalırdı.”
Kadınlar olmasa;
evin sıcaklığı eksik kalırdı,
bir çocuğun başı okşanmazdı,
dostluk samimi olmazdı,
aşk, yarım kalırdı…
Kadınlar…
Her şeyden önce, insan kalabilmenin adıdır. |