 Öyle Bir Gidin Ki Hayatımdan
Öyle bir gidin ki hayatımdan…
Dönüp bakmaya cesaret edemeyeceğiniz bir sessizlik kalsın ardınızda.
Ne ismim kalsın aklınızda, ne de gölgeniz düşsün yollarıma.
Yoruldum.
İnanın, insanlara değer verdikçe eksiliyorum.
Ben sustukça çoğalanlarınız, ben düştükçe üstüme basanlarınız oldu.
Kalbimi açık bıraktıkça, herkes içeri elini kolunu sallayarak girdi.
Kimse “nasılsın” diye sormadı, herkes “benim için ne yaparsın”ı sordu.
Hesap da sormayın artık bana.
"Neden böylesin?" demeyin.
Biriktirdiklerim boğazımda düğüm, yuttuklarım kalbimde yara.
Ben hep sustum. Çünkü anlatmak için yorgundum.
Ve şimdi anlıyorum ki: Bazı insanlar yormak için gelmiş bu dünyaya.
Yalancı tebessümlerle, sırtımda hançerlerle yaşanmaz olmuş her yer.
Ben herkese “iyi” geldim, kimse bana “iyi” gelmedi.
İçimi bilmeden yargılayanlar, bir ker
Yoruldum.
Gerçekten yoruldum.
Savaşırsın, sabredersin, beklersin… Ama en sonunda tükenirsin.
Ve işte şimdi o sondayım.
O yüzden;
Öyle bir gidin ki…
Kapanmayacak bir boşluk bırakın hayatımda, ama bir daha asla dönmeyin.
Çünkü ben artık kendimi seçeceğim.
Kıranlarımı, yoranlarımı, yıpratanlarımı tek tek sile sile…
Yeni bir "ben" kuracağım enkazdan.
Ve bu defa kimseye anlatmayacağım içimi.
Kimseye...
Hiç kimseye... |