 Çocukluğumun Sessizligi
Bir salıncak gibi kaldı içimde,
Hiç geri dönemediğim çocukluk.
Kimse sormadı nasılsın diye,
Ben de iyiymiş gibi sustum hep.
Toprak kokusunu severdim,
Yağmurdan sonra çıkan umut gibi.
Ama sonra insanlar büyüdü,
Ve dünya küçüldü içime.
Kırılan her oyuncağın
Bir sebebi vardı;
Ama kırılan kalplerin
Bir bahanesi bile olmadı. |